Arsenal

Ég þoli ekki fólk sem fílar ekki Eurovision, Brynhildi spjóts, Justin, N´sync og Backstreet boys.... að mínu mati eruð þið ekki velkomin á þess síðu... því þið kunnið ekki að skemmta ykkur.

Það eru nefnilega 2 stefnur sem fólk getur tekið í lífinu, annarsvegar er safe way leiðin þar sem menn passa sig á því að fitta allstaðar inn í það sem er viðurkennt af tískufrömuðum, en hinsvegar eru það þeir sem skemmta sér.

Þetta er ekki flókið reikningsdæmi... jafnvel fyrir mann sem býr ennþá hjá mömmu sinni!

Ég er nefnilega eins og e-pillugaurarnir sem toppa á E en botna án E. Eini munirinn er bara að ég nota ekki E... hinsvegar á ég við Dópamín vanda að stríða... því dópamíníð í mér Uber stannar!

Dópamín er, fyrir þá sem ekki vita,  taugaboðefni í heilanum og kemur víða við sögu. Efnafræðilega tilheyrir það amínum en amín eru einn meginflokkur hormóna (hinir eru peptíð og sterar). Dópamín er nauðsynlegt fyrir eðlilega starfsemi miðtaugakerfisins. Hér á eftir er gerð grein fyrir nokkrum helstu hlutverkum þess.

Í grunnkjörnum heilans kemur dópamín að stjórnun hreyfinga. Ef það vantar verða hreyfingar skrykkjóttar og erfitt að stjórna þeim. Þetta er lýsingin á Parkisonsveiki en skortur á dópamíni í grunnkjörnum heilans og ójafnvægi boðefna í kjölfarið er talin vera orsök einkenna Parkinsonsveikinnar. Lyfjameðferð við veikinni gengur annað hvort út á að auka virkni dópamíns í heilanum, draga úr niðurbroti þess, bæta upp skortinn á því eða draga úr virkni ensímisins sem brýtur dópamínið niður (það er, seinka niðurbrotinu).

Það hafa verið gerðar rannsóknir, af Peter Brugger (gott eftirnafn) við Háskólann í Zurich sem sýna fram á að menn sem eru með mikla dópamín framleiðslu í heilanum eru miklu líklegri en aðrir til að vera leiðtogar og sérstaklega trúarleiðtogar... þess vegna er Tom Cruise Idolið mitt! ég er eins og hann í Opruh þættinum... fockkk it hvað er að því að elska lífið? prófaðu það... lífið er fokking yndislegt... segðu það við sjálfan þig alltaf þegar þú vaknar á morgnanna... Lífið er fokkkin yndislegt.... ég elska lífið!

og þannig á maður að lifa,

kv. Kate Ryan 

berrassaður á dansgólfið

Grow up! sagði einhver einhverntíman við einhvern! en hversvegna ætti single gaur að þroskast... mér finnst gaman að vera kol bullandi klikkaður! ég skaða engan... hef aldrei lent í slag... nota ekki dóp... á ekki barn eða börn! afhverju ætti ég þá að halda aftur af tígrisdýrinu í mér? ég er tiger... verð alltaf tiger... og fyrir þrítugt ætla ég að ná mér í dóm fyrir að strípast á almannafæri... það er lífið... ég elska að vera nakinn... er á leiðinni á dansgólfið, sjón er sögu ríkari, þegar nakinn maður á í hlut!

 Je T´Adore... Koma svo ... reynum að rífa þennan félagskap úr rassgatinu á sjálfum sér... mæli með svakalegu partí á næstu dögum... andskotinn hafi það! menn eru ekki það giftir!!!!!!!!!!!!

 

kveðja,

Kate Ryan

fyrst ég er byrjaður

ég vil ganga í ESB .... sameinaður markaður evrópu þýðir fleiri kven! andskotinn hafi það... fuck the fish... you can´t fuck the fish!

Ef D fer með V í stjórn... þá er ég farinn! þetta er borðliggjandi! Það er ekkert V í BDSM!

 kveðja,

Don ,,I´m bringing sexy back" Johnsson

gay

djöfull er ég í miklu gay stuði... er að dúndra mér í stuðið, stefnan tekin á óliver þar sem Jón Eggert situr sveittur og dregur að sér ilmandi kvenpeninginn. Ætlast til mikils af vængmennsku hans í kvöld.

Tónlistin sem fær að hljóma núna er Kate Ryan með belgíska Eurovision lagið í fyrra, Páll Óskar með bundinn og Brynhildur Spjótsdóttir með Collection.

 Er þetta bara ég, eða vantar massívt stóran gay stað á íslandi? Þar sem gaurar og gellur sleppa sér algerlega í stuðinu... ég er ekki að tala um neitt Ass to mouth... bara bullandi stemmingu... þá sjaldan maður lyftir sér upp.

ps. kominn tími til að ég vígði síðuna... spurning hvort ég verði vígður á annan hátt í kvöld. Held það efist enginn um að ég er til í allt... eða svona næstum því. 

Kveðja,

Don

Af barsmíðum og öðrum svívirðingum

Það er óhætt að segja að þetta hafi ekki verið mín helgi, afrakstur helgarinnar var eftirfarandi:

10 marka tap í bikarúrslitaleik
11 spor utan á skurð á hökunni
3 spor innan á sama skurð
4 tennur sem flísaðist úr
38,5° hiti samkvæmt nýjustu mælingu

Ég geri nú ráð fyrir því að flestir hafi séð áreksturinn sem ég lenti í í leiknum á laugardaginn, en þeir sem voru svo óheppnir að missa af honum geta séð áreksturinn hér, á u.þ.b. 16-18 mínútu í fyrri hálfleik. Þess má geta að myndatökumaðurinn á leiknum lagði sérstakan metnað sinn í það að ná "góðum" myndum af sárinu og stöðvaði mig meira að segja eftir leikinn og sagði mér sigri hrósandi " Heyrðu, ég náði alveg geðveikum myndum af skurðinum þínum" Það veitti mér mikla huggun vitandi til þess að bæði foreldrar mínir, amma mín á elliheimilinu, systur og aðrir fjölskyldumeðlimir voru að horfa á leikinn. Gott að vita til þess að þau gátu öll notið þessarar fallegu stundar með mér.

Áreksturinn var ansi hreint harður eins og sjá má og fengum við báðir myndarlega skurða ég þó töluvert myndarlegri, hann í skallann en ég undir hökuna. Eftir á að hyggja get ég nú bara held ég þakkað fyrir það að hafa ekki t.d. fengið heilahristing, kjálkabrotnað, brotið tennurnar í mér eða bitið í tunguna á mér. En engu að síður þá fékk ég mjög stóran og djúpan skurð á hökuna og einnig flísaðist upp úr 4 tönnum.

Það voru skemmtilegar lýsingar sem ég fékk frá liðsfélögum mínum eftir leikinn, t.d. sagði einn að þetta hefði litið út eins og hökunni á mér hefði einfaldlega verið flett af og annar sagði að þetta hefði verið eins og ég væri kominn með munn á hökuna!

Það var mjög fljótlega ljóst að það var ekkert hægt að plástra þetta heldur dugði ekkert minna en saumar til þess að stöðva blæðinguna. Það var læknir á staðnum á vegum hsí sem byrjaði á því að sauma patrek, en ég komst undir hendur hans þegar það voru u.þ.b. 5 mínútur eftir af fyrri hálfleik og kláraði hann að sauma mig áður en fyrri hálfleik lauk, setti alls 5 spor. Líkamlega fann ég þá ekkert til svo það var í raun ekkert sem stöðvaði mig í því að fara aftur inn á völlinn nema það að .að þurfti að búa um sárið og það er töluvert erfitt þegar það er á hökunni. Eina sem dugði til þess að búa um þetta var í raun að vefja sárabindi um hökuna og aftur fyrir háls svo ég leit út eins og pelíkani. Síðan gafst ég fljótlega upp á því að búa um þetta þegar ljóst var að leikurinn var tapaður.

Til að nudda salti í sárin þá hefur held ég ekki einum fjölmiðli hafi tekist að fara með nafn mitt rétt. Í fyrsta lagi þá byrjuðu þulirnir í leiknum á því að kalla mig George Clooney í seinni hálfleik því ég var kominn með svo stóra höku. Í öðru lagi var ég kallaður Brjánn Jónsson á stöð 2, Brjánn Brjánsson í fréttablaðinu og svo Baldur í mogganum. Svo hafa óprúttnir aðilar gefið mér viðurnefnið Hakan Sükur, sem mér reyndar finnst nokkuð fyndið.

Eftir leikinn ræddi ég við lækninn sem saumaði mig og hann hafði sjálfur tröllatrú á sauminum sínum og sagði mér bara að láta þá sauma vera í í 10 daga. En eftir að hafa skoðað fráganginn á þessu og að höfðu samráði við félaga mína ákvað ég að fara upp á slysó til þess að láta sauma þetta almennilega. Þær hlógu nú að þessu hjúkkurnar á slysó þegar ég sagði þeim að ég hefði fyrst ætlað að láta þessi fimm spor sem var hent í á 5 mínútum duga, líktu þessu við sláturkeppasaum. Úr varð að þær settur 3 spor innan í skurðinn því hann var svo djúpur og svo 11 utan á. Hér má svo sjá afraksturinn eins og hann leit út á sunnudagsmorgunn.

Að öðru leyti hef ég það þó ágætt, er reyndar að fá flensuskít ofan á allt annað og mældi sjálfan mig með 38,5° hita rétt áðan. 

En það er nú sem betur fer svo að það eru ekki bara slæmar fréttir af mér heldur er farið að styttast mikið í það að Cyberg Jr. #3 mæti á svæðið. Áætlaður komudagur er 22. apríl s.s. eftir rétt rúmar 5 vikur. 

Læt þetta duga að sinni og hvet að lokum meðlimi til að láta ljós sitt skína á siðunni! 

Brjánn barinn og bomban með bikar...

Það er ekki þverfótað fyrir skrifum á þessa síðu okkar. Ætla að reyna að lauma einni færslu inn í fjöldann.

Það var stór helgi hjá íþróttadeild klúbbsins um helgina og sönnuðu þar tveir af þremur virkum meðlimum klúbbsins yfirburði sína svo um munar á íþróttasviðinu. Sé einhver að velta því fyrir sér hver þriðji virki meðlimur íþróttadeildarinnar sé, þá er hér átt við Rafn sem m.v. formið um jólin verður enn að teljast íþróttamaður.

Hinir tveir, Jón Eggert og Brjánsi, áttu reyndar dapran laugardag fyrir framan alþjóð. Það getur á stundum verið erfitt að vera hópíþróttamaður. Stjörnumenn tóku nefnilega Framdrengi í bakaríið, kennslustund og flest annað sem hægt er að taka menn í, á fjölum Laugardalshallarinnar.
Eða er kannski dúkur á gólfinu?

En það var klárlega ekki við okkar mann að sakast, þó skýringin sé beintengd honum. Svosem fátt um þetta að segja því ástæðan fyrir tapinu var öllum sem á horfðu ljós. Stjörnumenn voru búnir að kortleggja Framliðið fyrir leikinn og brugðu á það óþverraráð að berja Brján til óbóta. Þegar Brjánsi yfirgaf völlinn sárþjáður var leikurinn í járnum. Því miður fyrir Frammara sneri Brjánninn hins vegar ekki aftur fyrr en í síðari hálfleik og þá var orrustan þegar töpuð. Áhorfendur Stjörnunnar voru hins vegar ekki sannfærðir og gerðu heiðarlega tilraun til að ráðast inn á völlinn og ljúka við hálfklárað verk Patreks Jóhannessonar. Þeim varð ekki að ósk sinni frekar en þeim áhorfendum Fram sem héldu að 12% Brjánn gæti gert eitthvað meira en að halda málum í horfinu. Kallinn er jú mannlegur eftir allt saman.

Eftir dapran laugardag sneri hins vegar Bomban fílefldur í höllina á sunnudeginum og hafði nú full yfirráð yfir teiknitöflunni. Það skilaði flokknum hans titli. Nema hvað? 

Færsla og fimmtudagur

Herramenn.

Ástæðulaust að hlakka ekki til næstu mánaða.

Ef einhver hefur gleymt því, þá vil ég minna á að sólin hækkar á vorin og heimur hlýnandi fer.

Furthermore, þá minni ég á að hópur manna á Kirkjusandi bókaði sumarhús, eða vorhús eða hvað, í byrjun maí á suðurlandinu. Frést hefur að austan, að nú þegar eru bændur farnir að ylja rauðvíninu, sem mun fylla pottinn.

Er búinn að glíma við þotuþreytu í vikunni.

Að því tilefni vil ég stinga upp á (og þessi tillaga er ættuð frá Ástralíu) að útlilega sumarsins fari fram fyrstu helgina í júlí? Ekki væri ónýtt ef menn gæfu hér álit sitt á þessari tillögu.

Gump, Forrest Gump

Boltinn á morgun. Um það bil eina hreyfingin sem undirritaður stundar þessa dagana. Það og hefðbundin málningarvinna. Tímarnir í vetur hafa verið virkilega skemmtilegir og einkennst af mun meiri ákefð og hörku heldur en sl. vetur. Markús hefur klárlega verið maður vetrarins. 60 stigin verða ekki af honum tekin úr þessu.

Sjálfum hefur mér ekki gengið sem best í boltanum og hef setið nokkuð öruggur í næst neðsta sætinu svo mánuðum skiptir. Ég held að því verði varla breytt úr þessu. En dapurt gengið hefur ekki dregið úr lönguninni til að snúa aftur á knattspyrnuvöllinn. Kláðinn er kominn á óbærilegt stig og ljóst að ég kvíði því þegar bölvaður grasilmurinn fer að gera vart við sig. Það er nefnilega svo merkilegt með þetta að eins mikið og mig langar til að spila fótbolta þá langar mig jafn lítið til að mæta á þar til gerðar æfingar. Slíkar æfingar telja um 85% af heildartíma íslensks leikmanns og því er ákvörðunin einföld. En erfið.

Ég fór yfir þessar raunir með Stefáni um helgina og hann var með lausn á málinu. Dr. Stefán taldi að ný áskorun væri málið og með göfugt markmið fyrir framan mig myndi knattspyrnuþráin hverfa. Og þar er kominn tilgangurinn með færslunni: Ég set hér með formlega stefnuna á hálft Reykjavíkurmaraþon í ágúst næstkomandi. Ég ætlaði í heilt, en Stefán taldi mér hughvarf.

Áður en hægt er að byrja að æfa mun ég nú vinna að því að sanka að mér ýmsum óþörfum græjum sem geta gert eitthvað jafn óspennandi og hlaup, áhugavert. iPod græjan frá Nike og GPS púlsklukkan hljóma líkleg sem fyrstu kaup.

Sjóðstjórar í Ameríku

Eftir rúma viku í San Fransisco erum við Ingólfur mættir í vesturvígstöðvar Cybergs, til Rafns Árnasonar í New York. Rafn hefur eins og honum er lagið tekið höfðinglega á móti okkur og býst ég við glæsilegri helgi. Margt gerðist í Kaliforníu, sem er yndislegur heimshluti á margan hátt.

 

Við gistum rétt við Stanford háskóla. Í vikunni dundaði ég mér við það í tvígang að skokka (mjög rólega) um háskólasvæðið sem er fáránlega huggulegt. Pálmatré eru skemmtileg. Fyndið að skokka þarna um, allir heilsa manni kumpánalega og óska manni alls góðs. Mér fannst einn heilsa mér með nafni, en mér gæti hafa misheyrst. Hinsvegar sá ég úlf. Og ég er viss um að þetta hafi verið úlfur, því að maður sem stóð mér nærri, þarna í hlíðunum fyrir ofan Stanford, var viss um að þetta væri úlfur. Á skilti stóð að búast mætti við fjallaljónum á svæðinu þannig að þetta var allt stórkostlega spennandi.

 

Gæti talið upp ýmislegt sem við brölluðum. Heimsóttum höfuðstöðvar og funduðum með starfsmönnum ansi margra fyrirtækja, m.a. Apple, Google, Cisco, Yahoo, Electronic Arts o.fl. o.fl. Ótrúlega mikið af flottum fyrirtækjum með höfuðstöðvar þarna á litlu svæði, í Sílíkondalnum. Fórum líka í Muir woods, sem mér fannst magnaður staður. Þar vex redwood risafuran, og þarna gengum við vel og lengi innan um hátt í 100 metra risa. Keyrðum um brattar brekkur San Fransisco, heimsóttum NASA, og Alctatraz (sem ég mæli með reyndar, flott ferð), borðuðum mikið af indverskum mat, og jú, við versluðum eins og vindurinn.

 

Það er töff að ganga í svefni

Einn göngutúr í ferðinni var frekar spes. Eitt kvöldið sofnaði ég frekar snemma, um ellefu leytið. Klukkan eitt vaknaði ég við það að ég var úti á gangi, bara í náttbuxunum, og ekki með lykil að herberginu mínu. Það var sérlega nett að rölta fáklæddur niður í lobbýið til að sækja aukalykil. Hef ekki lent lent í svona árum saman, og eiginlega aldrei. Hrikalega hressandi.

kv. frá NY, Kiddi

Sjóðstjórar í Ameríku

Eftir rúma viku í San Fransisco erum við Ingólfur mættir í vesturvígstöðvar Cybergs, til Rafns Árnasonar í New York. Rafn hefur eins og honum er lagið tekið höfðinglega á móti okkur og býst ég við glæsilegri helgi. Margt gerðist í Kaliforníu, sem er yndislegur heimshluti á margan hátt.

Við gistum rétt við Stanford háskóla. Í vikunni dundaði ég mér við það í tvígang að skokka (mjög rólega) um háskólasvæðið sem er fáránlega huggulegt. Pálmatré eru skemmtileg. Fyndið að skokka þarna um, allir heilsa manni kumpánalega og óska manni alls góðs. Mér fannst einn heilsa mér með nafni, en mér gæti hafa misheyrst. Hinsvegar sá ég úlf. Og ég er viss um að þetta hafi verið úlfur, því að maður sem stóð mér nærri, þarna í hlíðunum fyrir ofan Stanford, var viss um að þetta væri úlfur. Á skilti stóð að búast mætti við fjallaljónum á svæðinu þannig að þetta var allt stórkostlega spennandi.

Gæti talið upp ýmislegt sem við brölluðum. Heimsóttum höfuðstöðvar og funduðum með starfsmönnum ansi margra fyrirtækja, m.a. Apple, Google, Cisco, Yahoo, Electronic Arts o.fl. o.fl. Ótrúlega mikið af flottum fyrirtækjum með höfuðstöðvar þarna á litlu svæði, í Sílíkondalnum. Fórum líka í Muir woods, sem mér fannst magnaður staður. Þar vex redwood risafuran, og þarna gengum við vel og lengi innan um hátt í 100 metra risa. Keyrðum um brattar brekkur San Fransisco, heimsóttum NASA, og Alctatraz (sem ég mæli með reyndar, flott ferð), borðuðum mikið af indverskum mat, og jú, við versluðum eins og vindurinn.

Það er töff að ganga í svefni

Einn göngutúr í ferðinni var frekar spes. Eitt kvöldið sofnaði ég frekar snemma, um ellefu leytið. Klukkan eitt vaknaði ég við það að ég var úti á gangi, bara í náttbuxunum, og ekki með lykil að herberginu mínu. Það var sérlega nett að rölta fáklæddur niður í lobbýið til að sækja aukalykil. Hef ekki lent lent í svona árum saman, og eiginlega aldrei. Hrikalega hressandi.

kveðja frá NY, Kiddi.